Gratis verzending vanaf €20
Dit zijn wij
Wij zijn Marlene en Jacoline, twee zussen die nooit gestopt zijn met kliederen. Al van jongs af aan lag onze kamer – die wij deelden – vol verf, krijt, papier en vooral heel veel ideeën. Wat begon als een idee toen we jong waren, is uitgegroeid tot Atelier Margje: een plek waar kunst en vrijheid hand in hand gaan. Wij zijn heel verschillend, op de best mogelijke manier. Want juist de verschillen zorgen ervoor dat we elkaar zo goed aanvullen. Wat we gemeen hebben: onze eindeloze liefde voor kliederen, kleuren en creëren.
We hebben geen diploma aan de muur – we zijn gewoon begonnen. Altijd aan het spelen, proberen en ontdekken vanuit een hart dat klopt voor het maken. Onze gezamenlijke projecten zijn vrolijk, levendig, kleurrijk en een tikkeltje eigenwijs. We worden er extra blij van als we samen iets maken, want dan gebeurt er iets bijzonders.
Dat zaadje is ooit geplant door onze oma Margje – onze inspiratie en voorbeeld. Zij was een maker in hart en ziel, en creativiteit was altijd haar manier om te ademen en te voelen. Haar kliederkelder was voor ons een magische plek waar alles mocht en niets moest, en die tjokvol lag met mooi papier, stofjes, verf en nog zoveel meer. We leerden om onze creativiteit te omarmen en vooral om te maken voor het plezier.
Atelier Margje is onze ode aan haar. Geen kunst met een hoofdletter K. Bij Margje draait het niet om perfectie, maar om proces en plezier. Om het samen leren, voelen en groeien. Kunst is bij ons een speelruimte en een zoektocht die alle kanten op mag gaan. Dát gevoel – dat maken-mag, dat spelen-kan, die creatieve ontdekkingsreis – dat willen we met jou delen. Wij geloven niet in perfectie, maar juist in proberen, kliederen en ontdekken. We geven workshops en cursussen, maken kunst, en creëren ruimte voor wat nog geen vorm heeft.
Zodat jij ook kunt voelen wat wij al van jongs af aan weten: iedereen is creatief, als je jezelf de ruimte geeft. Atelier Margje is voor iedereen die nieuwsgierig is en zin heeft om te ontdekken wat er gebeurt als je jezelf even laat verrassen. Met een flinke dosis gezelligheid. Kom zoals je bent. Wij zorgen voor de rest.
Dit is Marlene
Ik ben eigenlijk altijd al bezig geweest met beeldende kunst. Niet omdat het ‘moest’, maar omdat het als een soort taal voelde, een manier om te zeggen wat woorden soms niet kunnen. Voor mij draait kunst niet om hoe perfect realistisch iets eruitziet, maar ik ben juist veel meer geïnteresseerd in wat het bij je losmaakt. Het gevoel, de sfeer, de magie – dát wil ik vangen in mijn werk.
Soms is het een reactie op iets wat ik meemaak, soms een sfeer die ik niet kan loslaten. Kunst helpt me om stil te staan bij wat er vanbinnen gebeurt, en om ruimte te geven aan alles wat niet in hokjes past.
Ik hou ervan om te kliederen en te ontdekken, of dat nou met olieverf is, een collage van zelfgedrukte patronen, of een snelle tekening in inkt. Ik werk graag intuïtief en met verschillende media, en laat me leiden door het materiaal en mijn stemming. Als het maar leeft en beweegt.
Zwart-wit en grafische kunst trekken me erg aan (ik houd van contrast en sterke lijnen), maar ik geniet ook van speelsheid en het omarmen van kleur. Mijn werk balanceert vaak tussen fantasie, natuur en een vleugje whimsy.
Het allerleukst vind ik om anderen te helpen hun creativiteit te voeden. Zien hoe iemand loskomt van het idee dat iets ‘mooi’ of ‘goed’ moet zijn, en gewoon gáát maken – dat is magisch. En ik geloof oprecht: iedereen kan dat, als je maar durft te beginnen.
Dit is Jacoline
Het begint meestal met iets kleins. Een vlek. Een blik. Een gevoel dat blijft hangen. Dan weet ik: hier moet iets mee.
Ik maak om te raken. Om iets los te maken — in mezelf, in anderen. Soms bot, soms scherp, soms met een zachte hand. Maar altijd echt. Als het schuurt, zit je ergens dichtbij. Om te voelen, en te laten voelen. Om even stil te zetten.
Ik kom niet uit een keurig verhaal, maar uit een stapel lagen: gevoeligheid, waarneming, een berg vragen, en het lef om daar te blijven staan. Mijn werk beweegt zich tussen het zichtbare en het onzichtbare. De details die je snel mist: de schaafwond op een knie die zegt ik speel, de rimpel die fluistert ik heb geleefd, de nerven van een blad, het verhaal in een stukje schors.
Die aandacht voor het kleine, het zachte, gaat samen met mijn fascinatie voor het donkere. De randen. De stilte in de kamer waar niemand het over wil hebben. Daar, in het ongemak, gebeurt iets echts. Iets dat ik wil aanraken, ook als ik niet precies weet waarom.
Ik geloof in de waarde van echtheid. In kunst als spiegel, als vuist op tafel — en soms gewoon als uitlaatklep. Een plek waar alles mag bestaan: het lichte én het donkere, het ruwe, het onaffe.Het hoeft niet mooier te zijn dan het is. Maar je mag zoeken naar schoonheid. Ook in de rauwe randen.
Aandacht is alles. Voor wat je doet, wie je bent, en wat je liever niet aankijkt.